Mitro

Posłucham jak się trochę u nas uspokoi :*

Bardzo trudno jest być w terenie i jednocześnie przekazywać informacje 'na zewnątrz'. Póki co umiejętności z okresu wybuchu wojny na Ukrainie czy strajków kobiet oraz pomocy uchodźcom są bezcenne i się sprawdzają: dużo osób ma powerbanki, latarki itp poprostu w domach, wykorzystujemy sposoby komunikacji już sprawdzone wcześniej, wiemy kto ma jakie zasoby, do kogo dzwonić. Ale to wszystko w dużym mieście i wśród osób, które już te techniki czy możliwości testowały. W innych rejonach lub wśród osób bez doświadczenia jest trudno, w zasadzie nie wiadomo co robić.

https://wolnabiblioteka.pl/2024/09/16/ewakuacja-wolnej-biblioteki/

W ogóle uważam, że powinniśmy mieć więcej wyrozumiałości i wsparcia dla grup i osób, które są nowe. Powinniśmy też zacząć odróżniać działania i zachowania od osób samych w sobie-jeżeli chcemy zwalczać jakieś zjawisko, to skupmy się na zjawisku, a nie na osobie.

Nie. Może napisz na tego maila co podali.

A nie zwróciłam uwagi, myślałam że jest w tytule automatycznie.

Czekam aż ktoś przetlumaczy:)

Hmm dziwne, nie wiem.

Ale super!

Wow, super!

To był wzór z pracowni sito druku na Rozbracie-nie pamiętam nazwy

Ja pracuję z rodzinami i jeśli mamy podejrzenie przemocy w rodzinie to powołujemy zespół środowiskowy, w którego skład wchodzą osoby z środowiska lokalnego danej rodziny (teraz jest Rodo więc wygląda to trochę inaczej) czyli pracownik socjalny, pedagog, wychowawca dziecka, psycholog. Przy Niebieskiej Karcie takze jest zespół: posterunkowy, kurator, czasem ktoś z lokalnej przychodni jeśli są urazy, itp. Powołanie takiego zespołu to już jakiś krok na przód. Można by coś podobno wprowadzić w kolektywach. Oczywiście nie instytucje, ale zespół zlozony z osób z kolektywów, psychologa, pracownika socjalnego. Zespół ustala jaka jest sytuacja i jakie strony mają potrzeby, także jakie są znane rozwiązania na problemy. Zespół osobno spotyka się z ofiarą i osobno z osobą stosującą przemoc. Zazwyczaj oferuje się jakieś wsparcie terapeutyczne plus warsztatowe. Po określonym czasie monitoruje się ponownie sytuację. Jeśli się nie poprawiła stosuje się metody penicencjalne. W ostateczności odbiera się prawa rodzicielskie. No i więcej się nie zrobi. Nie słyszałam żeby bojkot i wykluczenie poprawiły czyjekolwiek funkcjonowanie. Ale ja rozumiem że tego typu kroki już były podejmowane i nie zadziałały. Więc teraz chyba trzeba iść dalej. Zemsta tylko nakręca spiralę przemocy.