Juridisch Advies NL

186 readers
1 users here now

Legal advice for The Netherlands. English posts allowed. Give context for your case. Be wise, anonymise your case. When answering, refer to law and/or jurisprudence.

founded 1 year ago
MODERATORS
1
 
 

I often save websites to my local drive when collecting evidence that might later need to be presented in court. But of course there problems with that because I could trivially make alterations at will. And some websites give me different treatment based on my IP address. So I got in the habit of using web.archive.org/save/$targetsite to get a third party snapshot. That’s no longer working. It seems archive.org has cut off that service due to popular demand, which apparently outstrips their resources.

Are there more reliable alternatives? I’m aware of archive.ph but that’s a non-starter (Cloudflare).

In the 1990s there was a service that would email you a webpage. Would love to an out-of-band mechanism like that since email has come to carry some legal weight and meets standards of evidence in some countries (strangely enough).

2
 
 

I often supply documents as evidence to regulators (e.g. GDPR regulators). A document is normally in A4 format and I digitally superimpose that onto an A4 page. Thus generally without shrinking or expanding.

I label it by printing “exhibit A”, “bewijsstuk A”, or “pièce A” in the topmost rightmost corner at a 45° angle and give a small margin to avoid unprintable areas. I do that on every single page. If it would overlap something, I shift it down to avoid overlap. It seems to do the job well but a regulator once requested that I resubmit the evidence without my markups.

So apparently they don’t like my style. Maybe they wonder if I could be making more material alterations. What is the normal convention in the legal industry? These evidence submissions are not for a court process but they always have potential to end up in court in the future.

I have some ideas:

  • (only for paper submissions) I could stick a Post-It note to every document (every page?) and hand-write evidence labels. This would be inconvenient for them to scan. If they remove the notes to feed into a scanner, then the digital version is lossy and so they cannot dispense of the paper version. Or they must be diligent with entering the label into the file’s metadata or filename.
  • (only for electronic submissions) I could make the evidence label a PDF annotation, so when viewing the doc and printing it the user can decide whether to show/print annotations. This seems useful superficially but it’s problematic because the PDF tools poorly adhere to the standard to w.r.t. annotations. Many tools do not handle annotations well. A recipient’s app does not necessarily give them control over whether annotations appear, and how they appear (different fonts chosen by different tools and if a tool does not have the source font it may simply ignore the annotation). The 45° angle that sets it apart and makes it pop-out better is apparently impossible with PDF annotations. And with little control over the font it might look good in one viewer but overlap in another.
  • (versatile for both kinds of submissions) I could shrink the doc to ~90% of the original size, put a frame around it, and push it low on the page to leave space at the top for metadata like evidence labels. The the label is obviously not altering the original.
  • (versatile for both kinds of submissions) I could add a cover page to each doc with the sole purpose of writing “exhibit A”. Seems good for digital submissions but I really don’t like the idea of bulking out my paper submissions. It would add €1 to the cost for every ten docs.
  • (versatile for both kinds of submissions) Perhaps I could get away with rotating “exhibit A” 90° and finely printing it along the edge of the margin. This could even be combined with bullet 3 and maybe with less scaling (~95%).

Any other ideas?

3
 
 

This question is inspired by Belgian law but there is no Belgian law forum and I think it’s likely that Netherlands would have the same problem. So answers w.r.t. Dutch law would be interesting enough.

It’s increasingly common for law to mandate that people give the government their email address in various situations. If someone has no email address, I have to wonder how can they be expected to comply with the law? When the law requires disclosure of information that does not exist, is it implied that we must take necessary steps to make that information come into existence in order to disclose it? Is it implied by that law that we must enter the private marketplace and subscribe to email service, then periodically check our email?

I happen to have email addresses but I refuse to disclose them to users of Micosoft Outlook or Google. That includes government offices because the gov uses MS Outlook and simultaneously does not use PGP. Since my workflow of non-disclosure to MS & Google has ensured that email has the tiniest of roles in my life, it would not be a big step for me to nix email altogether and end my subscriptions. But I need to know if it’s even legal for me to do so.

4
 
 

cross-posted from: https://slrpnk.net/post/11683511

from the article:

They are not allowed to avoid this amount by making several smaller payments in banknotes.

What does that mean for salaries? Every salary payment can be seen as a part of an annual income. I would demand more frequent pay days just to get some freedom back -- to be free from forced banking. Of course I would say the paychecks are not part of a whole payment but each are a whole payment for a specific amount of labor rendered.

5
 
 

cross-posted from: https://slrpnk.net/post/11153742

In a Dutch bar I ordered a few samples (which have no cost and were somewhat generous in size) and drank part way through them all. Then I ordered a full sized beer. I continued working on the samples.

Bartender asked if I wanted to pay now or start a tab. I asked if they accept cash. It feels silly to ask and I almost didn’t ask because the answer is always “yes”, of course. So I was shocked when the bartender said no.

WTF? Surely there would be enough customers who are wise enough to foresee possible consequences of having electronic records of alcohol consumption. It can only work against you, e.g. when the bank, data brokers, and insurance companies see an opportunity to collude and optimise your your insurance premiums using that info.

The GDPR would theoretically protect Europeans from that but bars are open to tourists -- non-Europeans with non-European bank accounts. I mentioned that to the bartender, who said “what’s the GDPR?” Wow. I was shocked again.

I made it clear that electronic payment doesn’t work for me (most especially when alcohol, tobacco, or marijuana are involved). I said: can someone pay with their own account and take my cash? Bartender asked if I have exact change. No, I didn’t but I got close enough that the bartender was able to use the tip jar to give me change.

I later noticed that the menu book (1st page after the cover) says “cash not accepted”. But I initially missed that because I ordered off the posted board. And there’s no guarantee anyway that a customer would see the first page. I often flip straight to the last page to look for drinks. When I left the bar I had a look at the entrance and door. There was no cash-hostile signage like some other shops have.

Questions for Dutch folks:

If the bar had been less reasonable, less flexible, how else might this have played out? I did not sip from the full beer before the conversation, so I suppose the bar could have just treated it like an erroneous beer pour and pour it down the drain.

Suppose I had not thought to ask if cash was accepted. What if I drank the beer and then my cash were refused with both sides standing their ground? There is a practical problem here not just a legal one. The hundreds worth of banknotes in my pocket would be worthless. So would it be no different than the situation of a deadbeat debtor who simply does not pay? Would I be cited and fined? Would I have the option to leave the bar with an invoice to pay by bank transfer, perhaps using the post office? Would I have to leave collateral such as an ID card while running the errand? And what if it’s Sunday or after hours of the post office?

What about the case where someone enters with bank card(s) that are in a broken state, unknown to the card holder? I’ve been in grocery store lines where a customer tries all their cards. Often the last card they try works but I’ve seen a case where someone had to leave all their groceries. I’ve been in situations where a card in good standing is refused for being foreign (despite the rules of the card network). Are these situations legally any different than someone who simply has no cards to pay with?

There is a very wise “EU Recommendation” that cash be accepted on payments towards debts specifically (not necessarily points of sale). I believe if you have a bar/restaurant tab that would be a /debt/, not a /point of sale/. But what are EU recommendations good for? Is it just to guide lawmakers, or is there some courtroom value when national policy deviates from the recommendation?

FWIW, this thread is where I learned that cash acceptance is optional in Netherlands. The original post was censored but that cross-post mirrors it.

6
 
 

Geen adviesvraag, gewoon benieuwd naar een observatie.

Ik kijk wel eens naar het RTL programma Voor de Rechter. Wat mij daar opvalt is dat in bijna alle gevallen de voice over het overneemt als de advocaat aan het woord is. Meestal is de eerste zin nog wel te horen, voor de voice over het overneemt.

Waarom is dit? Als het met privacy te maken heeft, waarom is de verdachte zelf wel gewoon te horen, en vaker wel dan niet ook ongeblurred te zien?

7
 
 

Beste,

De Huurcommissie heeft de volgende uitspraak gedaan:

“Op grond van artikel 7:249 Burgerlijk Wetboek, kan de huurder tot uiterlijk zes maanden na het tijdstip waarop een door hem met betrekking tot die woonruimte voor de eerste maal aangegane huurovereenkomst is ingegaan, de huurcommissie verzoeken uitspraak te doen over de redelijkheid van de overeengekomen huurprijs.

Eerste maal aangegaan huurovereenkomst. De commissie overweegt dat verzoeken alleen ingediend kunnen worden als (dezelfde) partijen voor het eerst een huurovereenkomst met elkaar zijn aangegaan voor de woning. Als partijen later een nieuwe huurovereenkomst aangaan voor dezelfde woonruimte dan kan geen toetsing aanvangshuurprijs plaatsvinden.

De Huurcommissie heeft van huurder een huurovereenkomst ontvangen welke is aangevangen op 1 december 2021. Echter, uit de schriftelijke informatie blijkt dat huurder al voorafgaand aan de huurovereenkomst van 1 december 2021 in het gehuurde woonde. “

Nu heb ik een huidig contract waar 3 personen op staan en is er sprake van contractuele medehuur voor de gehele woning. Dit is een tijdelijk contract van 1 jaar dat is ingegaan op 1 december 2021. Voor 1 december 2021 woonde ik ook al in dezelfde woning, en was er sprake van hetzelfde type contract, een tijdelijk contract van 1 jaar dat liep van 1 december 2020 tot 1 december 2021, met 3 personen. Destijds woonde ik echter níet met dezelfde personen als nu, er is dus één naam veranderd voor het nieuwe contract.

Ik ben in de veronderstelling dat omdat er een andere samenstelling van personen is in het huidige contract, er ook sprake is van een nieuwe partij die een overeenkomst heeft gesloten met de verhuurder, en er dus wel voldaan is aan de bovengenoemde voorwaardes. De vraag is dan ook of ik hier gelijk in heb, en of ik kans van slagen heb als ik juridische vervolgstappen neem.

Als aanvullende informatie: de verhuurder heeft naar mijn mening de huurcommissie misleid door gebrekkige en onjuiste informatie aan hen door te sturen. In een aangetekende brief heeft hij namelijk gesteld dat precies dezelfde 3 personen al eerder een contract voor de woning hadden, wat dus onjuist is. Om dit te onderbouwen heeft hij vervolgens nog de laatste pagina van het huurcontract gestuurd, waar niet de naam van de andere persoon op staat, en een bankafschrift gestuurd van de eerste huurbetaling voor 1/3 maand. Dit komt overeen met wat wij per persoon aan huur betalen, maar de huur wordt altijd in het geheel overgemaakt naar de verhuurder, en dus heeft dat de suggestie gewekt dat wij allen zelfstandig de huur overmaken, aangezien hij hier niet heeft vermeld dat het ging om 1/3 maand aan huur. Deze documenten werden pas aan mij vrijgegeven vlak voor de uitspraak, dus ik heb ook nooit zelf aanvullende informatie kunnen versturen.

Ik hoop dat jullie mij wat advies kunnen geven en alvast bedankt!

8
 
 

Hallo,

Ik heb een hele tijd geleden een set meubels gekocht. Deze zou morgen geleverd worden. Dit weekend heb ik zelfs nog een email ontvangen met het tijdslot wanneer de bezorger zou komen.

Nu krijg ik vanmiddag een telefoontje dat men niet wil/kan leveren wegens een personeelsgebrek. En dat de eerstvolgende berzorgmogelijkheid pas over 1.5 maand is.

Gezien het om een volstrekt nieuwe woning gaat, betekent dit dat ik 1.5 maand zonder tafel, stoelen, of andere meubels zit. Ik vind dit eigenlijk onacceptabel lang.

Nu vind ik op de website van de ACM een voorbeeldbrief om naar de leverancier te sturen in deze situatie. Hierin staat onder meer het volgende:

U leverde niet binnen de afgesproken levertijd. Ik verwacht dat u [het product] levert binnen [noem een redelijke termijn].

Maar wat is nu een redelijke termijn? Meubels duren over het algemeen heel lang (das ook de reden dat we een jaar geleden gekocht hebben). Aan de andere kant, bij iedere andere bezorgdienst wordt er de volgende (werk)dag geleverd als de oorspronkelijke tijd niet gaat.

Alvast bedankt!

9
 
 

Beste allemaal, graag jullie advies. Ik zal eerst even de situatie schetsen:

Ik heb een tijd geleden een armbandje gekocht bij een welbekende juweliersketen in Nederland. Dit armbandje ging al vrij snel stuk. Ik heb dit armbandje tot twee maal toe laten repareren bij de juweliersketen, toen het armbandje daarna opnieuw brak heb ik het teruggebracht naar de winkel. Ik kreeg toen een cadeaubon om hetzelfde armbandje nieuw in de webshop te kopen. Ik heb toen een nieuw identiek armbandje gekocht (met een kleine aanbetaling, het armbandje was inmiddels duurder geworden), dit nieuwe armbandje ging binnen een jaar opnieuw stuk. Na veel geruzie met de klantenservice heb ik ze zover gekregen om mij toe te staan het armbandje te retourneren o.g.v. non-conformiteit.

Nu wil de webshop alleen de kleine aanbetaling in geld retourneren, het overige bedrag wordt weer naar een e-giftcard omgezet. Ik heb hier helemaal geen zin in want ik wil geen producten meer van deze winkel afnemen, ik heb gewoon geen vertrouwen meer in deze juwelier en wil mijn geld terug. Zij stellen dat zij bij retourneren enkel teruggave doen in de vorm van hoe het betaald is. Ik ben van mening dat dit niet eerlijk is omdat de non-conformiteit toeziet op de gehele armbandsoap, en niet alleen op het laatst-verkregen exemplaar. Ik heb het eerste armbandje tenslotte gekocht met normaal geld, en niet met een cadeaubon.

Graag jullie advies, heb ik een poot om op te staan?

Alvast dank en hartelijke groet.

10
 
 

Ik huur een woonhuis (geliberaliseerd). Mijn huisbaas wil ten behoeve van een bouwproject op een naast- en achtergelegen kavel, dit huis gaan slopen. Hiervoor heeft de huisbaas onder andere grondonderzoek en vleermuizenonderzoek ingesteld.

Het is reeds meerdere malen gebeurt dat ik zo'n onderzoeker onaangekondigd in mijn tuin aantrof. Na de 1e keer dat dit gebeurde heb ik de verhuurder gevraagd mij minstens 24 uur van te voren aankondiging te geven van hen aanwezigheid, met als extra notitie dat als dit niet mogelijk was, het ook OK was als zo'n onderzoeker eerst aanbelt om zich te melden, voordat ze mijn tuin betreden. Ik heb daarbij vermeld dat indien dit niet gebeurde, ik een onderzoeker de toegang tot mijn tuin (en enkel de tuin) zou ontzeggen.

Gisteravond stond er wederom een onderzoeker in mijn tuin, onaangekondig. Ik heb deze persoon aangesproken, en de toegang tot mijn tuin ontzegt. Daarbij heb ik expliciet vermeld dat het naastgelegen kavel (dat ook deel is van hetzelfde onderzoek), daar niet onder valt.

Nu wil de huisbaas de kosten van het herplannen van het onderzoek op mij verhalen. De onderzoeker is namelijk vertrokken, en het onderzoek moet dus opnieuw worden ingeplanned. Ik ben van mening dat ik voor het wegsturen in mijn recht sta, ivm oa. het recht op privacy en woongenot, maar vraag me wel af de kosten hierdoor daadwerkelijk verhaald kunnen worden.

11
 
 

Beste,

De vraag is vrij simpel, mag mijn verhuurder de huur indexeren met terugwerkende kracht?

De situatie is als volgt:

  • Ik huur een woning met in totaal 3 personen, waarbij we 1 gezamenlijk contract hebben, maar wel allen een eigen kamer (contractuele samenhuur)

  • Verhuurder is vergeten de huur te indexeren per 1-11-2022 en wil nu de achterstallige huur van ons vorderen.

Volgens mij valt de woning niet onder de vrije sector, en mag de verhuurder dus niet met terugwerkende kracht de geïndexeerde huur opeisen. Bovendien wil de verhuurder met 3,3% indexeren (vrije sector percentage), maar zou dat 2,3% (kamerhuur percentage) moeten zijn.

Heb ik gelijk of niet? Wat kan ik het beste reageren? Bedankt!

12
 
 

Dag Feddit,

Mijn verhuurder heeft mij voor de rechter gedaagd nadat ik een succesvolle procedure heb afgerond bij de huurcommissie. Nu lees ik dat, volgens art 7:262 BW, er in principe een appèlverbod heerst nadat de kantonrechter een uitspraak heeft gedaan. Nu laat een snelle google search zien dat er uitzonderingen zijn waarbij er wel een mogelijkheid is tot hoger beroep (doorbreking appèlverbod).

Ik heb derhalve een aantal vragen waar ik antwoord op hoop te krijgen:

  • Ik kan de theorie achter de reden voor een appèlverbod vinden op internet, maar het is voor mij te abstract. Heeft iemand hier meer kennis van/ervaring mee? Zijn er enkele voorbeelden waarop een dergelijk verbod wordt doorberoken?

  • Hoe gaat een dergelijke doorbreking in zijn werk? Kan iedereen een hoger beroep indienen en gaat de rechtbank dan beoordelen of er een mogelijkheid is om deze in te willigen of gaat de gang van de zaken anderszins?

Alvast hartelijk dank voor jullie tijd en moeite.

13
 
 

Dit weekend kwam een buurman naar me toe die claimde dat hij recht had op een bepaald parkeerplekje.

De situatie: we delen een 'parkeerplaats' met drie winkels en drie gehuurde bovenwoningen; volgens ons huurcontract hebben we recht van overpad en we hebben mondeling afgesproken dat we onze fietsen mogen stallen en onze auto mogen parkeren. Het gaat al jaren goed, maar sinds deze jongen er woont is er gedoe omtrent wie waar staat.

De buurman claimt dat er een 'parkeerplan' is, maar als dat er al is, dan is dat voor onze tijd gemaakt, in een situatie waarin er minder bovenwoningen verhuurd werden. Hierin zou staan welke verhuurder recht heeft op welke parkeerplekken.

Een ander argument dat hij aandraagt is "ik kom hier nog wel eens met dure auto's" maar dat zijn de auto's van zijn vader, van wie hij zijn bovenwoning "huurt". Ik heb het idee dat hij te lui of incapabel is om zijn auto in de lengte naast de muur te parkeren.

Hoe rechtsgeldig is zo'n parkeerplan?